مطالعه اثر محیط های TALP و تریس سیترات بر ظرفیت پذیری اسپرم بز و تولید جنین های آزمایشگاهی متعاقب ظرفیت پذیری اسپرم ها در این محیط ها

هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه اثر محیط های TALP و تریس سیترات بر ظرفیت پذیری اسپرم بز بود. در آزمایش 1 ظرفیت پذیری اسپرم با روش اندازه گیری کلرتتراسیکلین و در آزمایش 2 به وسیله بررسی میزان باروری اسپرم در شرایط آزمایشگاهی و بررسی تکامل جنینی مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمایش 2 توده های تخمک کومولوس (COCs) با برش در تخمدان های بزی که به مدت 27 ساعت در محیط بالغ سازی با اتمسفر مرطوب حاوی 5% CO2 و دمای 5/38 درجه سانتیگراد به بلوغ رسیده بودند استخراج شدند. تعداد 2480 تخمک بالغ شده در شرایط آزمایشگاهی انتخاب و به طور تصادفی به 2 گروه تقسیم شدند. در گروه 1 تخمک های بالغ (1124 عدد) به وسیله اسپرماتوزواهای ظرفیت پذیر شده در محیط TALP و در گروه 2 نیز تخمک های بالغ (1356 عدد) به وسیله اسپرماتوزواهایی که ظرفیت پذیری را در محیط تریس سیترات طی کردند، بارور شدند. نتایج آزمایش 1 به طور مقایسه ای نشان داد که تعداد اسپرم هایی که در آزمون CTC الگوی B را نشان می دهند، در محیط تریس سیترات بسیار بیش تر از محیط TALP هستند (91/0 ± 32/55% در مقابل 20/0 ± 96/47%). در آزمایش 2 نرخ تقسیم و نیز تولید بلاستوسیت ها در اسپرماتوزواهای ظرفیت پذیر شده در محیط تریس سیترات بیش تر از محیط TALP بود. در نتیجه به منظور رسیدن به نرخ بالاتر تقسیم و همچنین تولید بیش تر بلاستوسیت ها در بز می توان از تریس سیترات به عنوان جایگزین و یک روش موثر برای ظرفیت پذیری اسپرم ها استفاده کرد.