برنامه زبان انگلیسی تخصصی در ایران: ارزیابی افراد ذینفع-محور از هدف ها، روش های تدریس و کتب درسی

بیش از چهار دهه از آموزش زبان تخصصی انگلیسی در ایران می گذرد. با وجود این، کمتر پژوهش جامعی به بررسی و ارزیابی این برنامه از دیدگاه دست اندرکاران وکاربران آن پرداخته است. پژوهش حاضر تلاشی است در راستای ارزیابی بخش های مشخصی از برنامه زبان تخصصی انگلیسی درایران ازمنظر ذینفعان بلافصل این برنامه. این پژوهش با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده درچارچوب روش تحقیق کمی-کیفی، اقدام به گردآوری داده های لازم و تحلیل آنها نموده است. نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از آن است که برنامه زبان تخصصی انگلیسی در ایران با فقدان سیاست پایش و سنجش منظم روبروست و ذینفعان این برنامه به ویژه در بخش کاربران، از وضعیت فعلی برنامه، هدف، روش تدریس و کتب آموزشی آن رضایت ندارند. ریشه مشکلات موجود و عدم رضایت از این برنامه را می توان در بخش های مختلف و البته با سهم متفاوت جستجو نمود. عوامل محیطی، سیاست های نادرست، روش تدریس غیراصولی و قالب قدیمی و بی روح کتب آموزشی هر یک نقش بازدارنده خود را در کارکرد موفق و جلب رضایتمندی کاربران ایفا می کنند. با تبیین کمبودها و نواقص موجود در این برنامه و طرح برخی راهکارها برای بهبود وضعیت جاری، یافته های پژوهش حاضر می تواند مورد استفاده دو گروه عمده کاربران و فراهم آوران برنامه زبان تخصصی انگلیسی قرار گیرد.