بازخورد مناسب در مورد خطاها برای زبان آموزان خردسال

با وجود استقبال روزافزون از مقوله اصلاح خطاها در تحقیقات، تاثیر سن به عنوان عامل بالقوه مربوط به زبان آموز به طور قابل ملاحظه ای نادیده گرفته شده است. زبان آموزان خردسال – که در مراحل اولیه توانمندسازی قرار دارند – به شدت آسیب پذیر بوده و نیازمند شیوه های آموزشی (از جمله آموزش زبان) هستند که با ویژگی های سنی آنها هماهنگی داشته باشد. مطالعه پیش رو به بررسی و شناسایی بازخورد مناسب در مورد خطاها برای پیشرفت زبانی (یادگیری قواعد انگلیسی) و بهبود شخصیتی (ایجاد تمایل به برقراری ارتباط) زبان آموزان خردسال پرداخته است. سی و هفت زبان آموز (میانگین سنی 32/10 سال) در دو کلاس سطح ابتدایی از یک آموزشگاه زبان انگلیسی غیردولتی در این مطالعه شرکت کردند. با استفاده از روش نمونه گیری یکجا، شرکت کنندگان به دو گروه بازخورد مستقیم و غیرمستقیم تقسیم شدند. در مدت یک ترم تحصیلی (19 جلسه × 50 دقیقه =950 دقیقه) در گروه بازخورد غیرمستقیم تمام یا بخشی از یک اشتباه توسط معلم به صورت غیرعلنی بازسازی و ارائه گردید، حال آنکه در گروه مستقیم شکل صحیح اشتباه به صورت مشخص و واضح به زبان آموز ارائه شد. آزمون استاندارد تمایل به برقراری ارتباط و دو آزمون موازی ارزیابی ساختاری در موقعیت های پیش آزمون و پس آزمون از زبان آموزان به عمل آمد؛ همزمان با استفاده از روش مشاهده مستمر، فرم تشریحی میزان مشارکت و یک جدول شمارشگر، میزان تمایل شرکت کنندگان به برقراری ارتباط به صورت عینی و عملی بررسی شد. تحلیل داده ها در بخش کمی نشان دهنده تاثیرگذاری معنادار روش بازخورد غیرمستقیم در یادگیری قواعد بود. همچنین طبق نتایج کمی و کیفی، زبان آموزان در همین گروه در زمینه تمایل به برقراری ارتباط عملکرد بهتری داشتند. بنابراین به نظر می رسد بهترین شیوه بازخورد در مورد خطاها برای زبان آموزان خردسال روش غیرمستقیم است.