سیاست جنایی تقنینی سازمان ملل برای مبارزه با نسل زدایی

در دهه های اخیر دنیا شاهد وقوع شنیع ترین جرایم یعنی نسل زدایی بوده و تلاش جامعه بین المللی با محوریت سازمان ملل متحد این بوده که با وضع و تدوین قواعد حقوقی معطوف به حقوق بشر و قواعد کیفری به این رفتار جنایی پایان دهد و سیاست جنایی سنجیده ای در قبال این رفتار اتخاذ کند. این مقاله در مقام پاسخ به این پرسش است که سیاست جنایی تقنینی جامعه بین المللی در قبال این پدیده تا چه میزان سنجیده و کارامد است.
روش تحقیق: این مقاله با روش تحلیلی و توصیفی، سنجیدگی سیاست جنایی تقنینی را با توجه به و تاکید بر رویه قضایی دادگاه های کیفری بین المللی مطالعه و تجزیه و تحلیل می کند.
کارآمدی سیاست جنایی سازمان ملل در مبارزه با نسل زدایی اقتضا می کند بین ابعاد مختلف این سیاست انسجام و پیوستگی برقرار باشد. قانونگذاری در این زمینه در گام نخست باید معطوف به پیشگیری از نسل زدایی باشد. اقدامات پیشگیرانه سازمان ملل در قبال نسل زدایی کارآمد نبوده و تحقق جامع این مساله نیازمند قواعد حقوقی است.
اقدامات تقنینی نهادهای ذی ربط سازمان ملل از جمله صدور آراء از دیوان بین المللی دادگستری و تصمیمات و رویه مجمع عمومی و شورای امنیت و نیز دادگاه های کیفری بین المللی اختصاصی و به ویژه دیوان کیفری بین المللی مجموعه قواعد منع کننده ای را ایجاد کرده و قدرت الزام آوری قواعد منع کننده ناظر بر نسل زدایی را تا حد قواعد آمره ارتقاء داده است.