واکاوی موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک از دیدگاه کارشناسان وزارت جهاد کشاورزی

در دهه های اخیر، با توجه به فراگیر شدن کشاورزی ارگانیک در سراسر دنیا، اهمیت سلامت کره زمین، تولید غذای ارگانیک و سالم برای جمعیت رو به رشد و افزایش اقبال به بازارهای جهانی محصولات ارگانیک، توسعه کشاورزی ارگانیک در ایران مورد توجه قرار گرفته است. تحقیق حاضر باهدف واکاوی موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک ایران و به روش توصیفی- همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان وزارتخانه جهاد کشاورزی بود (114=N) که بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان، حجم نمونه 85 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری و انتخاب افراد در جامعه، روش طبقه ای با انتساب متناسب بوده است و در داخل طبقه ها تعداد نمونه مورد نیاز به طور کاملا تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع آوری داده ها، پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن توسط کارشناسان و صاحب نظران تولیدات ارگانیک تایید شد. پایایی ابزار سنجش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید که مقدار آن 95/0 به دست آمد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، حکایت از شناسایی چهار مانع و محدودیت اصلی شامل موانع و محدودیت های نهادی- ساختاری، ارتباطی- آموزشی، دانش فنی و حمایتی داشت. این عوامل درمجموع 8/85 درصد از کل واریانس مربوط به متغیرهای موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک را تبیین کردند. با توجه به نتایج، توسعه کشاورزی ارگانیک بیش از هر چیز مستلزم توسعه زیر ساخت های نهادی و ساختاری می باشد تا با اتکا به آن و برنامه ریزی در جهت ارائه آموزشهای بنیادین و اساسی به منظور ارتقا سطح دانش فنی تولیدکنندگان و همچنین ارائه حمایت های لازم از ایشان موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک را هموار نمود.