مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و ذهن آگاهی بر راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان در مصرف کنندگان مواد محرک

هدف پژوهش مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و ذهن آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان در مصرف کنندگان مواد محرک بود. این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعهآماریپژوهشبیمارانیبودندکهبرایترکمواد محرکبهمرکزترکاعتیادبیمارانسرپاییوابستهبه سازمانبهزیستیاهواز در سال 1393مراجعهنمودند. از میان آنها،60 نفر به شیوه نمونه گیریدر دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه جای داده شدند. گروه آزمایشی طرح واره درمانی در طی 10 جلسه 1 ساعته و گروه آزمایشی ذهن آگاهی در طی 8 جلسه 45دقیقه ای به صورت گروهی تحت درمان قرار گرفتند. آزمودنی ها به کمک پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفکسی و همکاران (2002)پیش از آغاز درمان، پایان جلسات درمان و همچنین مرحله پیگیری 3 ماهه پس از درمان گروهی ارزیابی شدند. گروه گواه بدون هیچ درمان گروهی بودند. با استفاده از آزمون مقایسه زوجی (LSD) نتایج نشان داد به کارگیری طرح واره درمانی و ذهن آگاهی در سوءمصرف مواد محرک موثر است.به عبارتی هر دو گروه آزمایشی به طور معنی داری نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون و پیگیری افزایش در راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان را در سطح (05/0>p) نشان دادند.همچنین هر دو با یکدیگر تفاوت معنی دار دارند و گروه طرح واره درمانی تاثیر بیشتری از ذهن آگاهی داشته است.بر این اساس می توان چنین نتیجه گیری کرد که در پیشگیری از مصرف مواد محرک، تمرکز به رویکردهای طرح واره درمانی و ذهن آگاهی بر راهبردهای سازگارانهتنظیم شناختی هیجان موثر باشد.