بررسی و نقد تکثر ادیان در عصر ظهور با تاکید بر مقوله نجات

مقاله حاضر عهده دار بررسی این مسئله است که بودونبود کثرت ادیان در آینده، در تعیین سرنوشت ادیان ونجات پیروان آن ها چه نقشی دارد. به علاوه می کوشد به بررسی کثرت ادیان و نجات بخشی امام مهدی در آموزه های مهدویت بپردازد. این پژوهش، نخست، از منظر عقلی به تحلیل و بررسی کثرت حقانیت، با توجه به واقعیت غایی(خدای فلسفی) و کثرت نجات، مبتنی بر تحول در کثرت گرایی دینی «جان هیک»پرداخته؛ آن گاه ازمنظر نقلی و عقلی برخی آیات و روایات درباره نجات بر پایه شئون وجودی امام مهدی را موردبررسی قرار داده است و به این نتیجه می رسد که کثرت گرایی دینی هیک با ساختار متناقض، در توجیه مدعای کثرت حقانیت ادیان و نجات بخشی یکسان آن ها ناتوان است.
از طرفی، بر اساس آموزه های مهدویت، از یک سو شان هدایت گری و نور امامت امام مهدی سبب تحقق هدایت کامل و ظهور سیطره اسلام می شود و از سوی دیگر، آن حضرت با داوری میان پیروان ادیان با نفی کثرت ادیان حقانیت اسلام را اثبات می کند. همچنین با هدایت همه حق طلبان سبب نجات همگانی می گردد و نجات بخشی امام مهدی با کارکردهایی مانند؛ جمعی، فردی، مادی، معنوی و کی هانی به انجام می رسد.