اثر سه ماه تمرین استقامتی روی نوارگردان بر بیان ژن های p53 و سیتوکرومc عضله نعلی موش های صحرایی نر

آپوپتوز عضله اسکلتی نقش مهمی در بیماری های مرتبط با تخریب عملکرد بافتی مانند آتروفی عضلانی بازی می کند. برخی شواهد حاکی است که تمرینات ورزشی ممکن است تعدادی از مسیرهای پیام رسانی و آنزیم های مربوط به آپوپتوز را در عضله اسکلتی تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر سه ماه تمرین استقامتی روی نوارگردان بر بیان ژن های p53 و سیتوکرومc عضله نعلی موش های صحرایی نر انجام گردید.
این مطالعه در قالب طرح تجربی دوگروهی انجام شد.16سر موش صحرایی نر سه ماهه به شکل تصادفی در دو گروه تمرین(8سر) و کنترل(8سر) جایگزین شدند. آزمودنی های گروه تمرین سه ماه در برنامه تمرین استقامتی(VO2max 80%-75%) شرکت کردند. 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله نعلی آزمودنی ها استخراج و بیان ژن های p53 و سیتوکرومc با استفاده از روشRT-PCR بررسی شد. داده های حاصله توسط آزمون t مستقل، در سطح معنی داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند.
تفاوت معنی داری بین گروه تمرین استقامتی و کنترل در رابطه با بیان ژن p53 عضله نعلی مشاهده نشد(67/0=P). با این حال، بیان ژن سیتوکرومc عضله نعلی گروه تمرین به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود(84/64%،001/0=P).
به نظر می رسد که سه ماه تمرین استقامتی در کاهش بیان ژن کلیدی سیتوکرومc و احتمالا آپوپتوز عضله نعلی تاثیر قابل توجهی دارد. با این حال، اظهار نظر قطعی در مورد نحوه تاثیرپذیری شاخص های مربوط به آپوپتوز و آتروفی عضله اسکلتی از تمرینات ورزشی، منوط به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه می باشد.