فراوانی ایمپلنت های قرار داده شده در دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان به تفکیک فاکتورهای جراحی و پروتزی

برای بررسی ایمپلنت های دندانی و پروتز ایمپلنت اطلاعات دموگرافیک، پروتزی و جراحی هر بیمار نیاز است. هدف از مطالعه ی حاضر، جمع آوری اطلاعات مندرج در پرونده های کاغذی بیمارانی که در دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان در بازه ی زمانی 1376 تا 1392 ایمپلنت گذاشته اند، به صورت سازمان یافته به تفکیک فاکتورهای جراحی و پروتزی موثر در موفقیت یا شکست ایمپلنت های دندانی می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی بود که بر روی پرونده ی بیماران مراجعه کننده به دانشکده ی دندان پزشکی اصفهان جهت قرار دادن ایمپلنت های دندانی در بازه ی زمانی 1376 تا 1392 صورت گرفت. پس از دسترسی به پرونده ی بیماران، اطلاعات موجود در پرونده ها در فرم جمع آوری اطلاعات تهیه شده برای هر بیمار، به تفکیک دموگرافیک، تاریخچه ی پزشکی و دندان پزشکی، اطلاعات جراحی و پروتزی و پیگیری استخراج گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از شاخص های فراوانی گزارش شد.
جمعیت مورد پژوهش شامل 2517 عدد ایمپلنت بود. جراحی GBR (Guided bone regeneration) در 438 مورد از ایمپلنت های کار شده انجام گرفته بود. جراحی سینوس لیفت در انجام کارهای پیشرفته ی جراحی بیشترین آمار را داشت که در 158 عدد از ایمپلنت های کار شده انجام شده بود. اتوگرافت در 7 درصد از ایمپلنت های کار شده، صورت گرفته بود. پیوند آلوپلاست با فراوانی 40/31 درصد بیشترین فراوانی را در پیوندهای استخوانی و زنوگرافت با فراوانی 38/9 درصد در رده ی دوم قرار داشت. از ایمپلنت های کار گذاشته شده، تعداد 905 عدد Bone level و تعداد 1532 عدد Tissue level بود.
پیوند آلوپلاست، بیشترین فراوانی را در انجام GBR دارا بود. عمل سینوس لیفت، در 158 عدد از ایمپلنت های کار شده انجام گردیده و بیشترین نوع ایمپلنت مورد استفاده، برند Zimmer بود.