تبیین روابط بین توانمندی و چابکی سازمانی در دانشگاه های علوم پزشکی کشور

روش تحقیق پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی- توسعه ای، که به شیوه تحقیقات میدانی به جمع آوری داده ها پرداخته شده است. جامعه مورد بررسی شامل خبرگان آگاه به موضوع و کارکنان دانشگاه های علوم پزشکی کشور بودند. حجم نمونه با استفاده از روش دلفی 33 نفر از خبرگان و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایدو مرحله ای ، 378 نفر از کارکنان داشگاه های علوم پزشکی کشور، با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه های محقق ساخته بوده که روایی و پایایی آنها مورد تایید واقع شد. نتایج حاکی از آن است که مولفه چند پیشگی کارکنان به مولفه های چابکی سازمان اضافه و مولفه احساس قدرت از مولفه های توانمندی فردی حذف شده است. بین توانمند سازی و چابکی سازمانی و مولفه های توانمندی فردی و سازمانی و چابکی سازمانی رابطه معنی دار و از نوع مستقیم وجود دارد. در مجموع چابکی سازمانی توسط زیر مقیاسهای توانمندسازی تبیین می شود و الگوی تبیین شده در این پژوهش از اعتبار مطلوبی برخوردار است.