اثر اندرکنش خاک-سازه در رفتار لرزه ای مجموعه سازه پدستال آنتن های بشقابی بزرگ

با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری فضایی در سطح جهان و نیز کشور ایران، طراحی و بهره برداری از تجهیزات مخابراتی جهت ارسال و دریافت اطلاعات در ایستگاه های زمینی مربوطه دارای اهمیت بسزایی می باشد. با پیشرفت هر چه بیشتر علوم مرتبط با فناوری فضایی از جمله مهندسی مخابرات و باتوجه به حساسیت بسیار زیاد آنتن های بشقابی مورد استفاده در این خصوص، لازم است طراحی مربوط به سازه های مرتبط با این حوزه با دقت بیشتری نسبت به گذشته در دستور کار قرار گیرد. تاکنون در کشور بررسی و پژوهش مشخصی در خصوص این موضوع، خصوصا تاثیر اندرکنش خاک-سازه جهت بررسی رفتار لرزه ای و نیز جابه جایی مجاز برای سازه های مربوط به آنتن های بشقابیبزرگ و نحوه صحیح محاسبه و اعمال بارهای گوناگون به سازه انجام نشده است؛ لذا در پژوهش حاضر که با هدف بررسی تاثیر اندرکنش خاک-سازه در رفتار لرزه ای مجموعه سازه پدستال صورت گرفته، پس از محاسبه جابه جایی قابل قبول برای یک نمونه عملیاتی از آنتن های مخابراتی (مهمترین عامل در بررسی عملکرد مناسب مجموعه سازه پدستال برای آنتن) در ابتدا در قالب مدل سازی همزمان مجموعه سازه پدستال آنتن و پی، با لحاظ نمودن اندرکنش خاک-سازه و نیز اعمال بارگذاری مربوطه به مجموعه سازه، جابه جایی حاصل شده در دو حالت عملیاتی و دوام، استخراج و در ادامه میزان اختلاف جابه جایی در حالات مذکور با جابه جایی حاصل از مدل سازی پدستال آنتن بدون درنظرگرفتن اندرکنش خاک-سازه مقایسه شده است. در نهایت با توجه به نتایج حاصله از مدل سازی های انجام شده مشخص می گردد که اعمال اندرکنش خاک-سازه در حالت دوام بیش از 50 درصد و در حالت عملیاتی بیش از 500 درصد در جابه جایی اثرگذار می باشد.