مروری بر روش های بهره برداری خودکار در سامانه های آبیاری تحت فشار

امروزه با توجه به محدودیت منابع آب عمده ترین هدف خودکار سازی، امکان پیش بینی حجم بهینه آب آبیاری و ارتقاء مدیریت توزیع و تحویل آب در یک سامانه آبیاری است. با توسعه سامانه های آبیاری تجمیع شده از قطعات مختلف زراعی و باغی با مالکیت بهره برداران مختلف، لزوم گرایش به سامانه های خودکار، به منظور کاهش مشکلات فنی و اجتماعی در طرح های مذکور بیش ازپیش مشهود است. در این تحقیق قابلیت های خودکار سازی در سامانه های آبیاری تحت فشار، با رویکرد توامان مدیریت مصرف آب و انرژی موردبررسی قرارگرفته است. همچنین با توجه به آنکه تمرکز فعالیت های خودکار سازی سامانه های آبیاری تحت فشار در محل ایستگاه پمپاژ است، به الگوریتم های کنترلی در این بخش از سامانه های آبیاری نیز اشاره شده است. بررسی روش های کنترلی در سامانه های آبیاری نشان دهنده آن است که با توجه به تاثیر عوامل محیطی در بهره برداری سامانه و به منظور مدیریت مصارف آب و انرژی، استفاده از کنترل حلقه بسته با کنترل گر PID در سامانه های آبیاری تحت فشار تجمیع شده، قابل توصیه و کاربرد است.