نقش مواد ضد عفونی کننده در پرورش آبزیان زینتی

به طور کلی ضدعفونی، شامل مجموعه عملیاتی لست که با هدف نابودی میگروارگانیسم های محیطی و.کلیه عوامل بیماری زا صورت می گیرد. ضدعفونی باید باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و انگل های محیطی را به حدی برساند که تاثیر نامطلوب آن ها روی سلامت ماهیان به حداقل یرسد. ضدعفونی کننده ها عموما در مدت کمی (طی چند دقیقه) اثر کرده و باکتری ها و حتی برخی موارد ویروس ها، قارچ ها و انگل ها را نیز می کشند. برخی از مواد ضدعفونی کننده از جمله: پرمنگنات پتاسیم، فنول ها، مالاشیت سبز، متیلن آبی، سورفکتانت ها، کلرید سدیم، هالو‍ژن ها، آلدهیدها، کوزول، اوزون، گوگرد، آب اکسیژنه، قلیاها، ویرکن اس، فلزات سنگین، الکل ها، پراستیک اسید، آب الکترولیزشده اسیدی، نانهونقره، نانوسید و اشعه فرابنفش می باشد. ضدعفونی کننده های خاصی که برای ضدعفونی سطوح بدن حیوانات و انسان به کار می روند، آنتی سپتیک خوانده می شوند. ضدعفونی کننده ها معمولا به یکی از روش های دهیدراتاسیون و خشک کردن میکروارگانیسم مثل: حرارت، ایجاد لایه ضخیم کننده در سطح میکروارگانیسم، اثر بر نفوذپذیری غشاء پلاسمایی سلول باخاصیت سورفاکتنت، اثر تخریب بر پروتئین های داخلی به خصوص آنزیم ها و تغییر شرایط فیزیکی بر میکروارگانیسم ها اثر می کنند. امروزه علاوه بر بیماری های عفونی، باقیمانده های سموم کشاورزی، داروهای دام پزشکی، مواد آلی و غیرآلی در آبزیان از چالش های مطرح بوده و ضروری است که تولیدات شیلاتی از دو نظر اقتصادی و بهداشتی مورد نظر قرار گیرند. ضدعفونی و گندزدایی در ماهیان نه تنها از نقطه نظر پیشگیری از بروز مشکلات بهداشتی ضروری می باشد، بلکه باعث افزایش بهره وری و ارتقاء کیفیت تولیدات می گردد.