تاثیر روش های مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان کارخانجات کاشی شهرستان آباده

استرس نتیجه تعامل بین فرد و موقعیتی است که فرد، توانایی خود را به منظور پاسخگویی به مطالبات ناکافی می داند و مسئله شایع در محیط های کاری می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر روش‏های مقابله با تنش بر فشار شغلی کارکنان کارخانجات کاشی شهرستان آباده بود.
این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که از بین کارکنان سه کارخانه کاشی فعال در شهرستان آباده در سال 1394، 288 نفر به شیوه ی نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده به روش سیستماتیک، انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه ی استرس شغلی هلریگل و اسلوکام و پرسشنامه شیوه های مقابله با استرس (CISS)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیری، مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.
نتایج نشان دادند که راهبردهای مسئله مدار با ضریب بتای معادل (320/0-=β) و سطح معنی داری (0005/0=P) پیش بینی کننده ی منفی و راهبردهای هیجان مدار با ضریب بتای معادل (329/0=β) و سطح معنی داری (0005/0=P) پیش بینی کننده ی مثبت استرس شغلی می باشند. راهبردهای هیجان مدار نیز قادر به پیش بینی تغییرات مربوط به استرس شغلی و ابعاد آن می‏باشند، اما راهبردهای اجتناب مدار قادر به پیش‏بینی استرس شغلی و ابعاد آن نبود.
با توجه به یافته ها می توان اثرات استرس شغلی شاغلین را با افزایش راهبرد مساله مدار از طریق آموزش استفاده از این نوع راهبردها و همچنین کاهش راهبردهای هیجان مدار آن ها بهبود بخشید.