استفاده از رویکرد تصمیم گیری چند معیاره جهت تعیین اولویت کنترلی آلاینده های گازی از دیدگاه اقتصادی- زیست محیطی در یک نیروگاه سیکل ترکیبی در سال 96

توسعه و رشد روزافزون فعالیت های صنعتی، آلودگی های زیست محیطی را به معضلی جهانی تبدیل کرده است. ارزیابی های زیست محیطی رویکرد مهمی است که ضمن بررسی تاثیر آلاینده های محیط زیست بر سلامت انسان و سایر موجودات زنده، می تواند راهکارهایی را جهت تصمیم گیری بهینه و تعیین اولویت های کنترلی ارائه نماید.
در این پژوهش با توجه به مطرح بودن نسبت بین معیارهای کیفی، برای تعیین اولویت های کنترلی آلاینده های گازی از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. با استفاده از مرور مستندات، نتایج اندازه گیری آلاینده ها در نیروگاه و دانش و تجربه 20 نفر از کارشناسان بهداشت، محیط زیست و ایمنی صنعتی، گازهای SO2، NOX ، CO2 و CO به عنوان گزینه مورد بررسی انتخاب گردید. در ادامه معیارهای حدود مواجهه مجاز، هزینه های اجتماعی و پیامد جهت انجام مقایسات زوجی استفاده شد. در پایان جهت تایید نتایج و سازگاری در قضاوت های انجام شده، ضریب ناسازگاری محاسبه شد.
نتایج مطالعه نشان داد که NOX با وزن نهایی 58/0 در الویت اول، SO2 با وزن 32/0 در اولویت دوم و CO2 با وزن 052/0 در اولویت سوم وCO با وزن 038/0 در اولویت آخر کنترلی قرار دارد.
تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره، با استفاده از نظرات کیفی کارشناسان و تبدیل آن ها به متغیرهای کمی، موجب کاهش عدم اطمینان به انتخاب ها و ابهام در برنامه ریزی شده و می تواند به عنوان یک رویکرد قابل قبول در تعیین اولویت های کنترلی آلاینده های زیست محیطی استفاده شود.