بررسی تحلیلی شرایط حق دفاع مشروع با تاکید بر اقدامات مسلحانه دولت ها علیه حملات گروه های تروریستی بین المللی

حق دفاع مشروع دولت ها، زمانی که قربانی حملات مسلحانه قرار می گیرند در حقوق بین الملل عرفی و قراردادی به رسمیت شناخته شده است. با این حال امروزه حملات تروریستی که عمدتا توسط بازیگران غیردولتی علیه دولت ها شکل می گیرد نیز براساس رویه بین المللی خصوصا از مسیر قطعنامه های شورای امنیت می تواند حق دفاع مشروع را برای دولت ها ایجاد نماید. امروزه دیگر حق دفاع مشروع دولت ها علیه حملات تروریستی مورد پذیرش حقوق بین الملل قرار گرفته است. لذا دولت های قربانی چنین حملاتی، می تواتند به منظور دفاع از سرزمین و اتباع خود، حملات نظامی علیه گروه های تروریستی یا دولت های حامی آنها ترتیب دهند. چنانچه دولت قربانی ضمن یک حمله مسلحانه به پایگاه یا تجهیزات گروه های تروریستی در خاک دولت دیگر، به حق دفاع مشروع استناد نماید، تردیدی وجود ندارد که ارزیابی مشروعیت دفاع باید با در نظرگرفتن ویژگی های متفاوت حمله و دفاع باشد. با توجه به اینکه حملات تروریستی شکل و ماهیتی متفاوت از مخاصمات مسلحانه بین المللی(مورد اشاره ماده 51 منشور ملل متحد) دارند، بررسی معیارهای شناخته شده دفاع مشروع یعنی « ضرورت» ، «تناسب»و « فوریت» را در دفاع مشروع علیه حملات تروریستی اقتضاء می نماید.