مقایسه تطبیقی تاثیرات اندیشه فلاسفه وجود گرای شرق و غرب بر اصول زیبایی شناسی معماری با رویکرد بررسی اندیشه های ملاصدرا و هایدگر

معماری با ساختارهای فکری و اندیشه های افراد بسیاری در طول تاریخ عجین بوده است. زیبایی شناسی یکی از تاثیرگذارترین ارکان هویت ساز جامعه دارای ماهیت علمی و کاربردی است که تاثیرات زیادی نیز از فلاسفه گوناگون پذیرفته است، این تفاوت ها در فلسفه، دیدگاه های افراد را در حوزه های مختلف در شرق و غرب تحت تاثیر قرار داده است. بحث از وجود موضوعی در فلسفه است که هستی شناسی را بر معرفت شناسی مقدم می داند. اگزیستانسیالیسم ها در صدد نشان دادن تفاوت میان وجود یا بودن انسان در این دنیا با سایر اشکال هستی اند، در حالی که اصالت وجودی که ملاصدرا در نظر دارد، انسان را به عنوان مرکزیت نمی شناسد و خداوند را مرکز تمام هستی دانسته و همه چیز را از او وجود می کند. این مبحث با استفاده از هستی شناسی ملاصدرا به عنوان فیلسوف شرقی و هایدگر یک فیلسوق غربی در صدد است تعریفی از زیبایی شناسی را به طور کلی از این دو فیلسوف به نمایش گذارد و تاثیرات این نگاه را در زیبایی شناسی معماری بیان کند. این پژوهش که با مطالعات کتابخانه ای جمع آوری شده است، سعی دارد با بیانی استنتاجی تحلیلی، تفاوت ها و شباهت های احتمالی تاثیرگذاری این فلسفه را در زیبایی شناسی معماری و چگونگی تفسیر معیارهای زیبایی وجودی در معماری را مشخص کند.