ارزیابی کارکرد شبکه های آبیاری در بالاآمدگی سطح آب زیرزمینی (مطالعه موردی: دشت بهبهان)

در دشت بهبهان طی چند سال اخیر، به دلیل مدیریت نامناسب برداشت از منابع آب‏ سطحی و زیرزمینی، سطح ایستابی بالا آمده است و سبب بروز مشکلاتی همچون پدیده آب گرفتگی در منطقه شهری شده است. از جمله عوامل تاثیرگذار در وقوع این پدیده، توسعه شبکه های آبیاری و زهکشی در سطح گسترده‏ای از منطقه مطالعه شده است. برای ارزیابی این موضوع، از آمار درازمدت (سال‏های آبی 1382 1383 تا 1394 1395) سطح آب ‏زیرزمینی چاه های مشاهده‏ای و میزان آب ورودی به شبکه های آبیاری موجود در منطقه استفاده شد. با استفاده از این داده ها، هیدروگراف‏ معرف، نقشه های هم عمق، هم تراز و نقشه های افت و خیز دشت بهبهان در قسمت‏های مختلف آن بررسی شدند. نتایج نشان داد نوسانات سطح آب‏ زیرزمینی دشت بهبهان و ذخیره آن به آب ورودی از شبکه های آبیاری بستگی دارد و از میان شبکه های آبیاری منطقه مطالعه شده، شبکه ‏بنه‏باشت در مقایسه با شبکه های‏ آبیاری مارون جنوبی و شمالی کارکرد موثرتری را در تغذیه آبخوان دشت بهبهان و بالاآمدگی سطح آب ‏زیرزمینی آن دارد.