تعیین و اولویت بندی پهنه های مناسب تغذیه مصنوعی به روش تاپسیس فازی سلسله مراتبی (مطالعه موردی: دشت فتویه استان هرمزگان)

امروزه تخلیه آب‏های زیرزمینی و جایگزین ‏نشدن آنها، یکی از مشکلات بزرگ محسوب می‏شود. تغذیه مصنوعی آبخوان، یکی از راه‏ حل‏های اصلی این بحران است. دشت فتویه در بخش مرکزی شهرستان بستک و در استان هرمزگان قرار گرفته است. هدایت الکتریکی آب‏های سطحی در ایستگاه کهورستان واقع در منطقه، در کلیه ماه ‏های بررسی‏ شده بسیار نامناسب است، به طوری که این آب‏ها نه‏ تنها برای شرب بلکه برای کشاورزی نیز مناسب نیستند. بنابراین، آب ‏های زیرزمینی منبع تامین آب منطقه به شمار می‏روند. با وجود افت آب‏های زیرزمینی نیاز به تغذیه مصنوعی آبخوان دشت فتویه احساس می‏شود. بنابراین، در تحقیق حاضر مناطق مناسب تغذیه مصنوعی شناسایی شد. شاخص ‏های مطرح در این تحقیق شامل نه پارامتر هیدروژئولوژی و ارتفاعی می شود که هر یک از آنها در قالب نقشه در محیط GIS ارائه شد. در این تحقیق سعی شده است با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و روش تاپسیس فازی سلسله ‏‏مراتبی و تاپسیس فازی تحلیل شبکه ‏ای، لایه‏ های اطلاعاتی مختلف ایجاد و تلفیق شوند تا مکان ‏های مناسب برای اجرای تغذیه مصنوعی در دشت فتویه شناسایی و اولویت بندی شوند. نتایج نشان داد مناطق جنوبی دشت پتانسیل زیادی برای تغذیه مصنوعی دارند. در عین حال روش تاپسیس فازی تحلیل شبکه ‏ای نتایج بهتری را ارائه داد.