بررسی دلایل گسترش و تاثیر شکستگی های غیرتکتونیکی در مخازن کربناته، سازندهای کنگان و دالان، بخش مرکزی خلیج فارس

در این مقاله انواع مختلف شکستگی های غیرتکتونیکی در سازندهای کربناته - تبخیری کنگان و دالان در بخش مرکزی خلیج فارس ارزیابی شده است. ترک های گلی با اندازه کوچک و فراوانی اندک در محیط های کم عمق ساحلی (جزر و مدی و بالای جزر و مدی) تشکیل شده اند که به تناوب از آب خارج می شوند. حضور شکستگی های گیرشی و خشک شدگی نشان دهنده تغییر در شوری یا از دست رفتن آب است. این شکستگی ها نسبت به ترک های گلی فراوان تر هستند و در محیط های بالای جزر و مدی تشکیل شده اند. در این سازندها به دلیل تبدیل کانی ژیپس به انیدریت، مقدار زیادی آب آزاد شده است. در صورت تراوایی کم سنگ، قابلیت گذردهی این آب وجود نداردو درنتیجه، ترک های هیدرولیکی حاصل از تغییر فاز کانیایی ایجاد شده است. این نوع از شکستگی ها به دلیل دیاژنز تدفینی و در رخساره های نهشته شده در محیط های تبخیری جزر و مدی ایجاد شده است. شکستگی های مرتبط با استیلولیت ها به صورت قائم و عمود بر استیلولیت ها و سطح لایه بندیتشکیل شده اند. این شکستگی ها نیز به محیط دیا زنز تدفینی نسبت داده شده و باتوجه به ماهیت پرشدگی خود، به صورت سدی در مقابل جریان عمل می کنند. شکستگی های حاصل از بارگذاری به صورت قائم در این سازندها گسترش یافته اند؛ اما در بیشتر موارد با سیمان انیدریتی پر شده اند. این نوع از شکستگی ها در صورت بازبودن، تراوایی مخزن را افزایش می دهند. به جز دسته آخر، همه شکستگی های مطالعه شده به شکل سدهای جریانی محلی عمل می کنند.