بررسی بیوانفورماتیکی میانکنش بین میکرو RNAها با ژن های دخیل در عود مجدد سرطان پستان درمان شده با تاموکسیفن

تاموکسیفن رایج ترین درمان مورد استفاده برای بیماران مبتلا سرطان پستان نوع ER+ محسوب می شود که مانع از بیان ژن های موثر در رشد و تکثیر سلول های سرطانی توسط استروژن می گردد. مقاومت به تاموکسیفن یک مشکل بالینی مهم در سرطان پستان به شمار می رود، در بررسی های جدید نقش میکرو RNA ها در مقاومت به تاموکسیفن، از طریق تاثیر بر تنظیم ژن های کنترل کننده ی چرخه سلولی، مطرح شده است. در این مقاله میانکنش میکروRNA ها با ژن های دخیل در مقاومت به تاموکسیفن مورد بررسی قرار گرفته است.
با برسی داده های بیان ژن در نمونه های بیماران حساس و مقاوم به تاموکسیفن که از پایگاه داده GEO دریافت شده بود و جستجو در پایگاه مقالات، ژن ها و میکرو RNA هایی که داری تغییرات بیانی معنی دار بودند تعیین گردیدند. سپس با بررسی همبستگی بین بیان ژن ها و میکروRNAها و همچنین بررسی بیوانفورماتیکی به وسیله نرم افزار mirwalk، شبکه میانکنشی بین ژن ها و میکرو RNA ها ترسیم گردید.
بررسی ها نشان دادند 21 ژن و 62 میکروRNA در نمونه های مقاوم به تاموکسیفن تغییر بیان یافته اند که miR342-3P/5P با هدف قرار دادن ژن های HOXB13، PRM2 و KLK3 و میکروRNA های MiR-520h و miR-582-5p با هدف قرار دادن 5 ژن کاهش بیان یافته، می توانند بیشترین نقش را در عود مجدد سرطان پستان ایفا نمایند.
شبکه ی تنظیمی ترسیم شده بین مجموعه ای از ژن ها و میکرو RNA هایی که به صورت بالقوه در عود مجدد سرطان پستان درمان شده با تاموکسیفن، دارای نقش می باشند، می تواند روشن کننده نقش میکرو RNA ها در بازگشت مجدد سرطان پستان باشد.