مطالعه اثرات Lactobacillus paracasei بر آسیبهای کبدی ناشی از اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک در همستر

بیماری اسهال هنوز به عنوان یکی از بزرگ ترین مشکلات سلامتی در کشورهای مختلف جهان مطرح می باشد. در کشورهای در حال توسعه اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک از عوامل مهم اسهال در بچه ها و مهم ترین عامل اسهال مسافران می باشد. کلونیزاسیون اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک در روده انسان و حیوان و مهاجرت باکتری به کبد می تواند عوارضی را برای این ارگان ایجاد نماید (2). پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های زنده ای هستند که وقتی توسط میزبان مصرف می شوند در سلامتی میزبان دارای اثرات مفیدی می باشند (7). تحقیقات اخیر نشان می دهد که برخی پروبیوتیک ها مانند Lactobacillus paracasei می تواننداز رشد باکتری های انتروپاتوژنیک مانند Enteropathogenic Escherichia coli در شرایط آزمایشگاه جلوگیری نمایند. همچنین با کمک این پروبیوتیک ها می توان از بروز ضایعات پاتولوژیک باکتری ها در شرایط زنده و داخل بدن موجودات زنده نیز جلوگیری کرد ( 15و8). هدف از این مطالعه بررسی کاربرد Lactobacillus paracasei به عنوان یک ارگانیسم پروبیوتیکی برای کاهش ضایعات ناشی از Enteropathogenic Escherichia coli در کبد همستر می باشد. به این منظور 30 سر همستر نر به سه گروه تقسیم شدند. حیوانات گروه 2 و 3 هر کدام به مدت 7 روز به ترتیب 1 سی سی محلول حاوی 107 و 108 مخمر Lactobacillus paracasei را به صورت دهانی دریافت نمودند. در حالی که حیوانات گروه اول به عنوان گروه کنترل فقط 1 سی سی سالین نرمال دریافت نمودند. به همه حیوانات در روز هفتم یک میلی لیتر سوسپانسیون میکروبی حاوی 108 باکتری Enteropathogenic Escherichia coli خورانده شد. در روز چهاردهم بعد از تلقیح باکتری، تمامی حیوانات به روش انسانی معدوم شدند. نمونه های بافتی مناسب از کبد آن ها تهیه و جهت ثبوت، در فرمالین بافر 10 درصد قرار داده شد و به منظور تهیه مقاطع بافتی مناسب به آزمایشگاه هیستوپاتولوژی دانشگاه اردکان ارسال گردید. در پایان، نتایج حاصل از بررسی هیستوپاتولوژیک کبد با استفاده از آزمون آماری Fisher exact test به طور توصیفی مورد بررسی قرار گرفت. در کبد 8 همستر در گروه کنترل پرخونی و نکروز کانونی مشاهده گردید. این در حالی بود که در دو گروه 2 و 3 هیچ ضایعه پاتولوژیک مشخصی در کبد رویت نگردید. نتایج مطالعه حاضر بیان می کند که لاکتوباسیلوس پاراکازئی دارای اثرات حفاظتی ناشی از ضایعات اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک در بدن همستر می باشد.