کارکرد اقتصادی دین اسلام (توزیع ثروت و درآمد)

یکی از مباحث محوری در مکاتب و نظام‏های اقتصادی، نحوه توزیع درآمد و ثروت در بین افراد می باشد. این مسئله معمولا با عدالت گره خورده است و به رغم اینکه معیارهای توزیع عادلانه در مکاتب متفاوت است، اغلب سعی کرده‏اند معیارهایی که برای توزیع منابع معرفی کرده‏اند، عادلانه بدانند. گرچه نظام سوسیالیست برابری در توزیع و نظام سرمایه داری توزیع بازار را عادلانه دانسته است، نظام اقتصادی اسلام، با به‏رسمیت‏شناختن تفاوت‏های ذاتی ناشی از استعدادها و موقعیت های جغرافیایی افراد و نیز تایید سهم بیشتر بر اساس تلاش بیشتر، حداقل هایی را برای همه در نظر گرفته است که تامین‏کننده زندگی آنها در حد وسط جامعه باشد. این سیاست‏ها در سه حوزه توزیع اولیه، توزیع بعد از تولید و توزیع مجدد سامان داده شده است. در این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع استنباط، معیارهای توزیع در این سه محور از نگاه اسلام دنبال خواهد شد. یافته های تحقیق نشان‏دهنده این است که توزیع درآمد و ثروت در نظام اقتصادی اسلام در سه حوزه توزیع قبل از تولید، توزیع بعد از تولید و توزبع مجدد بر اساس معیار کار و تلاش از یک سو و نیاز از سوی دیگر خواهد بود و تامین کننده عدالت در نظام می باشد.