ساماندهی مشاغل شهری با استفاده از GIS (محدوده مورد مطالعه: خیابان امام خمینی تبریز)

هدف از این پژوهش ساماندهی مشاغل خیابان امام از طریق تعیین نسبت سازگاری بین هر کدام از مشاغل موجود بوده است. روش پژوهش تحلیلی – توصیفی و از نوع کاربردی است که داده ها از طریق برداشت میدانی و اطلاعات کتابخانه ای و استفاده از منابع موجود به دست آمده است. محدوده مورد مطالعه از فلکه دانشگاه تا میدان ساعت ( شهرداری) می باشد. مشاغل موجود طبق اصول برنامه ریزی شهری در 11طبقه گنجانده شده اند و در محیط Arc GIS هر یک از این کاربری ها تبدیل به یک لایه شدند که نقشه های موقعیت هر کاربری نسبت به کل کاربری های اطراف تهیه شد. برای تشخیص درجه سازگاری تا ناسازگاری بر اساس ماتریس های کیفی و به طور خاص از ماتریس سازگاری، نسبت های سازگاری به دست آمد و تمامی مشاغل در پنج رده سازگار تا ناسازگار طبقه بندی شدند که این طبقه بندی بر اساس عملکرد و نوع شغل و خدماتی که ارایه می دادند، نسبت به کاربری های اطراف خود بررسی شد و نتایج به صورت نسبت سازگاری هر کاربری با توجه به ماهیت عملکردی، در 11 نقشه نسبت سازگاری به دست آمد و سرانجام تمامی مشاغل در پنج رده سازگار تا ناسازگار خلاصه شدند و نقشه سازگاری مشاغل خیابان تهیه شد و مشخص شد که کاربری تجاری محله ای بالاترین سازگاری و کاربری تاسیسات کمترین سازگاری را با فضای اطراف خود دارند و بقیه کاربری ها بین این دو رده قرار گرفتند.