تاثیر اسید جیبرلیک و نیتروژن بر طول سیستم ریشه ای و غلظت عناصر کم مصرف در دانهال های پسته تحت شرایط شور

به منظور بررسی اثر اسید جیبرلیک و نیتروژن بر طول سیستم ریشه ای و غلظت عناصر کم مصرف دانهال های پسته در شرایط شور، یک آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار روی رقم بادامی ریز زرند صورت گرفت. تیمارها شامل دو سطح شوری (صفر و 1200 میلی گرم کلرید سدیم در کیلوگرم خاک)، دو سطح نیتروژن (صفر و 150 میلی گرم در کیلوگرم خاک از منبع نیترات آمونیوم) و دو سطح هورمون اسید جیبرلیک (صفر و 75 میلی گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد، علی‏رغم اینکه شوری باعث کاهش معنی دار طول سیستم ریشه ای گردید، اما مصرف 75 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک در همین شرایط شور، طول سیستم ریشه ای را 36 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. هم چنین در شرایط شور، با کاربرد 75 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک غلظت مس، روی و آهن اندام هوایی به ترتیب 58، 44 و 65 درصد افزایش یافت. با مصرف توامان نیتروژن و اسید جیبرلیک، غلظت عناصر مس و آهن اندام هوایی بیش از 2 برابر نسبت به شاهد افزایش یافت. در ریشه نیز با مصرف توامان نیتروژن و اسید جیبرلیک، غلظت مس و روی بیش از 2 برابر و غلظت آهن 52 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. نتایج هم چنین نشان داد، در شرایط شور بیشترین غلظت مس، منگنز و آهن اندام هوایی و روی ریشه با مصرف توامان نیتروژن و اسید جیبرلیک مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده، در نهایت می توان چنین نتیجه گیری نمود که مصرف توامان نیتروژن و اسید جیبرلیک، در کاهش اثرات مخرب شوری موثرتر از مصرف این تیمار ها به تنهایی بود.