مدل های پیش بینی طول عمر انبارداری قطعه های لاستیکی در فراورده های ماسک محافظ

مقاله ی حاضر به مطالعه مدل های سامان مند پیش بینی طول عمر انبارداری قطعه های الاستومری پرداخته است. آنالیز ویژگی های فیزیکی- مکانیکی قطعه ها فراورده ماسک محافظ تمام صورت (مانند استحکام کششی، سختی، مقاومت پارگی، جهندگی و ازدیاد طول) و آزمون های عملکردی فراورده های نمونه برداری شده از انبار، بیان گر آن است که از میان اجزای لاستیکی، پلاستیکی و فلزی فراورده، قطعه های الاستومری (به ویژه دیافراگم های دم و بازدم، قطعه های صورتی و دهانی) دارای بالاترین سطح تخریب ناشی از انبارش هستند (شامل دیفرمگی، شکفتگی یا تنزل کیفیت و کارایی). ازاین رو، گلوگاه انبارش فراورده، اجزای الاستومری آن است. مطالعه ها نشان داد که کاربرد مدل آرنیوسی (توسعه یافته بر پایه ی نتیجه های آزمایشگاهی پیرسازی تسریع یافته) در مقایسه با روش هایی چون WLF و Q10، منجر به تخمین دقیق تری از طول عمر انبارداری خواهد شد. این امر ناشی از سازگاری ذاتی مدل آرنیوسی با مکانیسم فرساینده حاکم بر انبارش فراورده های الاستومری (اکسیداسیون حرارتی) است. نتیجه ها بیان گر آن است که از میان ویژگی های فیزیکی- مکانیکی الاستومر، کاربرد پارامتر ازدیاد طول منجر به افزایش در دقت محاسبه ها می شود. درنهایت، با توجه به فرمولاسیون آمیزه ی الاستومری موردبررسی، به تعیین محدوده ی تغییرهای مجاز پارامترهای پیرسازی تسریع یافته (شامل مدت زمان و دمای پیرسازی، تعداد نمونه ها و زمان های نمونه برداری) و نحوه ارتباط دهی نرخ تنزل آزمایشگاهی و طول عمر انبارداری واقعی فراورده پرداخته شد.