بررسی اثر تجویز درون صفاقی عصاره هیدروالکلی گیاه چویل بر صرع ناشی از پنتیلن تترازول PTZ)) در موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر

تشنج از مهمترین علایم صرع است که به علت فعالیت الکتریکی غیرطبیعی نورون های مغز ایجاد می شود. به دلیل عوارض جانبی داروهای شیمیایی، کاربرد داروهای گیاهی می تواند جایگزین مناسبی برای کنترل تشنج باشد. در این مطالعه اثر عصاره گیاه چویل Ferulae angulata (Schlecht) Boiss بر صرع ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) در موش سفید کوچک نر بررسی گردید.
در این مطالعه تجربی 48 سر موش سفید کوچک نر با نژاد NMRI و محدوده وزنی 30-25 گرم انتخاب و به 6 گروه شامل گروه کنترل منفی دریافت کننده سرم فیزیولوژی، گروه کنترل مثبت دریافت کننده دیازپام به عنوان یک داروی ضد تشنج به میزانmg/kg 1 و چهار گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه کنترل فقط داروی PTZ دریافت کرد و گروه های آزمایش به ترتیب دوزهای mg/kg 100،200،400،800 از عصاره را دریافت کردند. 30دقیقه بعد به موش های تمام گروه ها، پنتیلن تترازول با دوز mg/kg 85 به صورت درون صفاقی تزریق و رفتارهای تشنجی حیوانات ثبت شد.
تزریق عصاره هیدروالکلی گیاه چویل با دوز mg/kg 400 باعث تاخیر زمان شروع تشنج (001/0P<)، و کاهش مدت تشنج کلونیک شد که در دوزهای 200 و 400 mg/kg بیشترین اثر را (01/0P<)،(001/0P<) بترتیب نشان داد. همچنین تجویز عصاره چویل باعث کاهش مدت تونیک–کلونیک و کاهش کل مدت تشنج در حیوانات گردید.
در مجموع می توان گفت تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی چویل سبب ایجاد تاخیر در حملات در فازهای مختلف تشنج می گردد و به نظر میرسد مطالعات آینده برای جداسازی و تعیین مواد موثر و شناخت مکانیسم اثر آن ضروری باشد.