جداسازی قارچ های آنتاگونیست از باغ های چای و بررسی تاثیر آن ها روی نماتود مولد زخم ریشه Pratylenchus loosi در آزمایشگاه

درحال حاضر در بسیاری از کشورها از جمله ایران، نماتود مولد زخم ریشه Pratylenchus loosi مهم ترین عامل خسارت زای چای محسوب می‏شود. به منظور مهار زیستی این نماتود با استفاده از قارچ های آنتاگونیست، نمونه برداری از خاک و ریشه درختچه های چای در بهار و تابستان 1392 در مناطق چای کاری استان های گیلان و مازندران صورت گرفت. جدایه های مختلفی از قارچ ها از نمونه های خاک و یا از نماتودهای انگلی شده جداسازی و شناسایی شدند. این جدایه ها شاملPaecilomyces lilacinus (T1، N1، N3)، Fusarium culmorum، F. graminearum، Cladosporium sp.، Trichoderma harzianum (T1، T2، T3) بودند. آزمایش های مربوط به آنتاگونیستی این قارچ ها علیه نماتود P. loosi در محیط آب آگار 5/1 درصد انجام شد و درصد مرگ و میر سنین لاروی و نماتود بالغ P. loosi در سه فاصله زمانی 48، 72 و 168 ساعت (یک هفته) بررسی و ثبت شد. از میان 11 جدایه مورد آزمایش، پس از یک هفته جدایه ((T1 قارچ P. lilacinus، با ایجاد 64 و 29 درصد و جدایه (N1) P. lilacinus با 47 و 24 درصد مرگ و میر به ترتیب در سنین لاروی و نماتود بالغ P. loosi با تفاوت معنی داری بالاترین میزان مرگ و میر را نسبت به سایر تیمارها به خود اختصاص دادند. ضمنا در این بررسی هیچ کدام از جدایه های قارچ Trichoderma harzianum در مقایسه با شاهد تاثیری در مهار زیستی نماتود مورد بحث نداشتند.