وضعیت فیزیکوشیمیایی آب و سطح تغذیه گرایی تالاب انزلی

تالاب انزلی یکی از مهم ترین تالاب های حاشیه جنوبی دریای خزر و تحت تاثیر آب شیرین رودخانه های ورودی و آب لب شور دریای خزر به عنوان اکوتونی ویژه و منحصربه فرد نقش ایفا می کند. در این مطالعه عوامل فیزیکوشیمیایی و مواد مغذی آب تالاب انزلی از اردیبهشت 1393 به مدت یک سال و به صورت ماهانه بررسی گردیدند. شاخص وضعیت تروفیکی TSI به روش ارزیابی پارامتر های کلروفیل آ، فسفر کل، ازت کل و حد شفافیت محاسبه شد. نتایج بررسی نشان داد که میانگین سالانه نیتروژن کل، فسفر کل و اکسی‍ژن محلول به ترتیب در حد 523/0±023/1، 105/0±113/0 و 63/2±71/8 میلی گرم بر لیتر بود. مقدار نیتروژن کل در ایستگاه های موردبررسی نسبت به هم تفاوت معنی دار نداشت (05/0P>) درحالی که، غلظت فسفر کل تفاوت معنی دار داشت (05/0P<). مقدار کلروفیل آاز حداقل 6/0 تا حداکثر 1/329 میکروگرم در لیتر (با میانگین 0/65±4/47 میکروگرم در لیتر) متغیر بوده است. دامنه هدایت الکتریکی از 254 تا 14250 بر حسب میکروموس بر سانتیمتر متغیر بود و تفاوت معنی دار بین ایستگاه های مختلف مشاهده گردید (05/0P<) نسبت نیتروژن به فسفر در کلیه مناطق تالاب انزلی به غیراز منطقه غربی کمتر از 10 بود و این نشان می داد که فسفر در این مناطق به عنوان عامل محدودکننده درروند یوتریفیکاسیون بود. در این تحقیق، منطقه غربی تالاب انزلی در سطح یوتروف، منطقه سیاکشیم سوپریوتروف و بقیه مناطق تالاب انزلی در مرحله نهایی تغذیه گرایی یا هایپریوتروف قرار داشتند. کنترل و کاهش میزان مواد معلق و مغذی که از طریق رودخانه های حاشیه به تالاب انزلی وارد می شوند و کنترل گیاهان آبزی داخل تالاب نقش مستقیم و موثری در بهبود کیفیت آب و کنترل پدیده یوتریفیکاسیون خواهد داشت.