ارزیابی سطوح مختلف رنگدانه آستاگزانتین بر رنگ پوست و بافت لاشه ماهی پرت (Cichlasoma synspilum ♀×Cichlasoma citrinellum ♂) با ستفاده از تکنیک های RGB و Lab

رنگ، مهمترین مشخصه ماهیان زینتی است. استفاده از رنگدانه ها جهت تغییر رنگ پوست و لاشه ماهیان در سال های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، اثر رنگدانه آستاگزانتین بر رنگ پوست و بافت لاشه طوطی ماهی (Parrotfish) با استفاده از تکنیک های RGB و Lab مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 60 قطعه طوطی ماهی (میانگین وزن 87/1±5/26 گرم) در پنج تیمار غذایی هر یک با 3 تکرار در آکواریوم هایی با حجم مفید 50 لیتر (ابعاد 60×40×30 سانتی متر) توزیع شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (بدون رنگدانه) و تیمارهای رنگدانه دار به ترتیب حاوی 2/0، 5/0، 1 و 5/1 درصد آستاگزانتین در جیره بودند. پس از گذشت هشت هفته تغذیه ماهیان با تیمارهای غذایی، از چهار قطعه ماهی از هر تیمار عکسبرداری شد و از عضله پشتی آنها جهت تهیه فیله های یکسان استفاده گردید. برای ارزیابی رنگ پوست و عضله ماهی ها به ترتیب از سیستم رنگ سنجی RGB و Lab استفاده شد. نتایج حاصل نشان دهنده کاهش معنی دار (P˂0/05) تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه بر حسب مولفه L در تمامی ماهیان تیمارهای حاوی رنگدانه نسبت به تیمار شاهد بود. در حالیکه تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه بر حسب مولفه a در تمامی تیمارها به جز تیمار 2/0 درصد آستاگزانتین و بر حسب مولفه b در تمامی تیمارها افزایش معنی داری (P˂0/05) نسبت به تیمار شاهد نشان داد. تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه بر حسب فاکتور Cab در تمامی تیمارها به جز تیمار 2/0 درصد تفاوت معنی داری با گروه شاهد داشت. همچنین، تغییر رنگ ایجاد شده در بافت لاشه ماهیان مورد آزمایش بر حسب فاکتور Hab نشان دهنده کاهش معنی دار (P˂0/05) این فاکتور در تمامی تیمارهای حاوی آستاگزانتین نسبت به تیمار شاهد بود. داده های حاصل از ارزیابی رنگ پوست به روش RGB نشان داد که رنگ پوست ماهیان در ابتدا حالت تیره داشته و به تدریج با افزایش سطح آستاگزانتین، روشن تر شده و در انتها به سمت نارنجی متمایل به قرمز پیش رفت. در مجموع نتایج حاصل ضمن پیشنهاد سطح 5/0 درصد آستاگزانتین در خوراک طوطی ماهیان برای ایجاد رنگ نارنجی متمایل به قرمز، نشان دهنده امکان استفاده از تکنیک های RGB و Lab در ارزیابی رنگ پوست و لاشه ماهیان بود.