ارائه چارچوبی برای کنترل امنیت و قابلیت اطمینان سامانه های نهفته حیاتی از طریق بازپیکربندی

سامانه های نهفته در سامانه های دارای ماموریت های حیاتی به ویژه در سامانه های فرماندهی و کنترل، از اجزای حساس محسوب می شوند که عملکردهای مهمی از کل سامانه را انجام می دهند. لازمه استمرار فعالیت های چنین سامانه هایی مراقبت همزمان از خصوصیات کیفی کلیدی سامانه است تا بتوان استمرار خدمات حیاتی آن را در طول زمان به شکل قابل قبولی تضمین نمود. تاکنون روی مدیریت خصوصیات کلیدی قابلیت اطمینان و امنیت سامانه تحقیقات زیادی به صورت مجزا انجام شده است، اما مدیریت هر یک از این خصوصیات کیفی تمهیدات مجزایی دارد. تاکنون تلاش زیادی برای یکپارچه سازی یا حداقل هماهنگ سازی آنها با هم انجام نشده است. به همین دلیل، اشکالات مخربی ایجاد شده است که در صورتی که توجه به این دو موضوع به صورت ترکیبی و یکپارچه انجام شود، خطرات و خرابی های کمتری برای سامانه های حیاتی ایجاد می گردد. در این مقاله تلاش شده است چارچوبی یکپارچه برای مدیریت مشترک خصوصیات امنیت و قابلیت اطمینان در سامانه های نهفته ارائه شود. ایده اصلی این چارچوب، استفاده از مدل Willow جهت بازپیکربندی سامانه به منظور محافظت از این دو ویژگی کلیدی است. برای این منظور سه نوع کنترل کننده در طرح پیشنهادی در نظر گرفته شده و برای هر یک خط مشی هایی با قواعد نحوی مشخص طراحی و پیاده سازی شده است. این خط مشی ها بر اساس متغیرهایی تعریف شده اند که انواع اندازه گیری های مورد نیاز را در حیطه های نرم افزاری، سخت افزاری، شبکه ای و امنیتی انجام می دهند، سپس با شبیه سازی یک محیط کاربردی متداول نظامی شامل چهار گره ارتباطی با هم بندی کامل، اثربخشی این خط مشی ها و توانایی آنها در پایش و کنترل همزمان امنیت و قابلیت اطمینان نشان داده شده است.