تحلیل روابط مهارت های فراشناختی با راهبردهای حل مسئله آموزشی با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان

هدف از اجرای این پژوهش، تحلیل روابط مهارت های فراشناختی با راهبردهای حل مسئله با نقش میانجی خودکارآمدی دانشجویان بود. نوع پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کاشان به تعداد 7758 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 292 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه مهارت های فراشناختی براون (1980)، پرسشنامه حل مسئله دیزریلا و نزو (2000) و پرسشنامه خودکارآمدی مورگان و جینکز (1999) گردآوری شد. روایی محتوایی و سازه پرسشنامه ها تایید شد. پایایی پرسشنامه ها نیز با آلفای کرونباخ برای مهارت های فراشناختی 83/0، حل مسئله آموزشی 79/0 و خودکارآمدی 80/0 برآورد شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss و آموس در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. یافته ها نشان داد میانگین هر یک از مولفه های متغیر فراشناخت و خودکارآمدی بالاتر از حد متوسط (3) بود اما در حل مسئله فقط مولفه های منطقی و احساسی بالاتر از حد متوسط بود. همچنین بین مهارت های فراشناخت و قابلیت های حل مسئله رابطه مثبت و معنی دار و بین خودکارآمدی و قابلیت های حل مسئله، رابطه مثبت و غیر معنی دار وجود دارد.