تدریس موازی: رویکردی جهت ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی و نگرش آنان به مدرسه

این پژوهش باهدف بررسی تاثیر تدریس موازی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه ششم در درس ریاضی و نگرش آنان نسبت به روش پژوهش شبه- آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهر 94 و حجم نمونه 70 نفر است که 35 نفر از آنان در گروه کنترل و 35 گمارده شده اند، به صورتی که در گروه آزمایش تدریس به شیوه موازی به مدت 2 ماه انجام شد و در گروه کنترل از روش تدریس تک جهت جمع آوری داده های این تحقیق در بعد نگرش به مدرسه از پرسش نامه استاندارد مک کوچ و SAAS-R و جهت بررسی عملکرد تحصیلی دانش آموزان از آزمون نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شده بر روی نمره عملکرد تحصیلی ریاضی دانش آموزان دهد که بین نمره عملکرد تحصیلی ریاضی دانش آموزان گروه آزمایش و همچنین نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که میزان نگرش نسبت به مدرسه در دو گروه آزمایش و کنترل در نگرش نسبت به محیط مدرسه، ادراک - خود تحصیلی، ارزش گذاری هدف های مدرسه ای، خود نظم دهی، نگرش در بین دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد و این تفاوت ناشی از اجرای تدریس موازی در بین این دانش آموزان است.