اثر ورمی کمپوست بر خصوصیات مورفو- فیزیولوژیکی و عملکرد لوبیا سبز (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر ورمی کمپوست بر خصوصیات مورفو- فیزیولوژیکی و عملکرد لوبیا سبز تحت تنش خشکی، آزمایش مزرعه ای طی سال 1395 در منطقه دزفول به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. در این تحقیق، تنش خشکی به صورت دور آبیاری در چهار سطح، آبیاری پس از 100، 140، 180 و 220 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A در کرت اصلی، ورمی کمپوست نیز در چهار سطح صفر، 4، 8 و 12 تن در هکتار به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد اثر سطوح مختلف تنش بر صفات ارتفاع بوته، طول نیام، تعداد نیام در بوته، عملکرد نیام سبز، عملکرد دانه، میزان پروتئین، کلروفیل a، کلروفیل b و کارتنوئیدها معنی دار ولی بر صفت تعداد دانه در نیام معنی دار نبود. اثر تیمار ورمی کمپوست نیز بر کلیه صفات مورد ارزیابی بجزء تعداد دانه در نیام و کارتنوئیدها معنی دار گردید. همچنین اثر متقابل تیمارهای آزمایش فقط روی عملکرد نیام سبز و عملکرد دانه معنی دار شد. بررسی واکنش گیاه نسبت به سطوح مختلف ورمی کمپوست توسط روابط رگرسیونی نشان داد بالاترین عملکرد نیام سبز و عملکرد دانه در شرایط بدون تنش (S0)، به ترتیب با کاربرد 40/8 و 12/8 تن در هکتار حاصل گردید. براساس نتایج بدست آمده، افزایش مصرف ورمی کمپوست باعث کاهش اثرات سوء تنش و بهبود عملکرد گردید.