استفاده از تئوری RUN در تحلیل شدت، مدت و دوره بازگشت خشکسالی (مطالعه موردی: استان فارس)

خشکسالی نشانه واضحی از نوسانات اقلیمی است که بر جوامع بشری بیشتر از دیگر پدیده های طبیعی تاثیر می گذارد. به منظور بررسی خشکسالی از داده های بارش ماهانه نه ایستگاه همدیدی استان فارس طی دوره آماری 20 ساله (1997 2016) استفاده شد. ابتدا پس از محاسبه شدت خشکسالی با استفاده از مفهوم تئوری RUN، به انتخاب بهترین نمایه از میان نمایه های DI، PNPI، SIAP، RAI، SPI و BMDI اقدام شد. در ادامه، با استفاده از نرم افزار 6.43 SMADA سری زمانی شدت خشکسالی بر توابع توزیع مختلف برازش داده ‏شد و پس از انتخاب بهترین تابع توزیع برای هر ایستگاه، شدت خشکسالی با تداوم‏های دو، چهار، شش و هشت ماهه در دوره بازگشت‏های دو، سه، پنج، 10، 25 و 50 سال محاسبه شده و جد ول های مرتبط با شدت، تداوم و دوره بازگشت خشکسالی تهیه شد. همچنین، با استفاده از برنامه Spss 22 به آنالیز خوشه‏ای و گروه‏بندی ایستگاه های مطالعه شده اقدام شد. در پایان، با روش درون‏یابی IDW و با استفاده از نرم‏افزار ArcGIS 9.3، پهنه‏بندی خشکسالی محدوده مطالعه شده برای دو دوره 10 ساله به‏صورت جداگانه انجام گرفت. نتایج نشان داد شاخص SPI به عنوان بهترین شاخص توانسته است تفسیر مناسبی از محاسبات خشکسالی را در منطقه داشته باشد. به طور کلی، نتایج بیان می کند که طی دهه اخیر شدت خشکسالی نسبت به دهه قبل از آن روند افزایشی داشته است.