بررسی اثرات آسکوربات و فولات بر بهبود برخی از شاخص های جوانه زنی گندم تحت تنش شوری و خشکی

به منظور بررسی تاثیر آسکوربات و فولات بر پارامترهای جوانه زنی در شرایط تنش خشکی و شوری، دو آزمایش جداگانه در آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی روی رقم آذر 2 گندم نان اجرا گردید. در این راستا ابتدا بذور یکنواخت گندم 16 ساعت با غلظت های مختلف آسکوربات (0(شاهد)،0.5 و1میلی مولار)و فولات(0(شاهد)25و50 میکرومولار) پیش تیمار شدند. بعد از سپری شدن این مدت بذور در دمای اتاق تا رسیدن به وزن اولیه نگهداری شدند. سطوح مختلف تنش خشکی (0( شاهد)، 6-و 12-بار) با استفاده از محلول پلی اتیلن گلیگول 6000و سطوح مختلف تنش شوری (0(شاهد)، 75و 150میلی مولار) با استفاده از کلرید سدیم در محیط پتریدیش مدلسازی گردید. سپس پتریدیش های محتوی بذور گندم به مدت 8روز در دمای 24±1درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 70±5درصد و تاریکی نگهداری شدند. بعد از گذشت زمان یاد شده شاخصهای درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک کل گیاه چه اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذور با ویتامین ها حتی در شرایط مطلوب با کاهش هدر رفت اندوخته بذر، به اختصاص بیشتر آن به تشکیل ساختار گیاه چه کمک کرده و سبب ایجاد گیاه چه های قوی تری میگردد. در تنش های خشکی و شوری نیز پیش تیمار بذور با آسکوربات و فولات با ایجاد شرایط مناسب با آسیب های ناشی از تولید انواع اکسیژن فعال مقابله کرده و یا از تولید آنها پیشگیری می کنند که حاصل آن عدم بروز تنش اکسیداتیو در بذور در حال جوانه زنی است. برآیند این عوامل سبب افزایش میزان تنفس رشد و تشکیل گیاه چه های قوی تر میگردد. لذا افزایش میزان ویتامین های مورد اشاره در بذور میتواند با بهبود عملکرد متابولیسمی آن به استقرار بهتر گیاه چه به ویژه در شرایط دشوار محیطی کمک نماید.