بررسی شاخص انعطاف پذیری سامانه مخزن در شرایط تغییر اقلیم در تامین بهینه آب

شاخص انعطاف پذیری بیان گر چگونگی وضعیت تامین آب است، به گونه ای که با افزایش این شاخص وضعیت سامانه تامین آب بهتر خواهد بود و دوره های بحرانی با کم ترین خطر سپری خواهند شد. هدف از این تحقیق، ارزیابی شاخص انعطاف پذیری سامانه مخزن قرنقو (آذربایجان شرقی) در شرایط تغییر اقلیم (2069-2040) برای سه وضعیت 100، 85 و 70 درصد تامین تقاضای آب، به منظور شناسایی و مدیریت دوره های بحرانی می باشد. پیش پردازش های اقلیمی تحقیق حاضر توسط HadcM3 (سناریوی انتشار A2) انجام می گیرد که به عنوان ورودی به مدل های شبیه سازی آبدهی به مخزن (IHACRES) و مدل تقاضای آب (Cropwat) هستند. نتایج نشان می دهد که متوسط حجم آورد سالانه دراز مدت رودخانه در دوره آتی 30 ساله، 25 درصد نسبت به دوره پایه (2000-1971) کاهش می یابد. در حالی که به طور متوسط حجم تقاضای سالانه آب پایین‏دست سد 20 درصد نسبت به دوره پایه، افزایش می‏یابد. در ادامه، به منظور بهره برداری بهینه از مخزن با هدف تامین آب، تابع هدفی به صورت کمینه کردن مجموع مجذور کمبودهای ماهانه تعیین می شود. بدین منظور، برای حل مسئله به وسیله روش NLP از نرم افزار LINGO 11.0 استفاده شد. نتایج نشان می دهند که در شرایط تغییر اقلیم برای وضعیت اول (با تامین 100 درصد نیاز) نسبت به پایه، شاخص انعطاف پذیری کاهش (20 درصد) خواهد یافت. این کاهش برای وضعیت های دوم و سوم، به ترتیب 16 و 2 درصد هستند.