مقایسه اثر استفاده از پرده های جفتی تنها یا در همراهی با سیلور سولفادیازین درترمیم سوختگی موشهای صحرایی

از سیلور سولفادیازین به طور گسترده ای برای پانسمان زخم سوختگی استفاده می شود. مطالعات نشان داده اند که پانسمان زخم با لایه های جفت موجب تسریع در بهبود آن می شود. هدف این مطالعه ارزیابی نحوه ترمیم سوختگی درجه دو موش صحرایی نر با استفاده موضعی از سیلور سولفادیازین به همراه لایه آمنیون جفت بود.
در این مطالعه تجربی 64 سر موش صحرایی نر به سه گروه یکسان تقسیم و تحت بیهوشی عمومی در همه آن ها سوختگی درجه دو ایجاد شد. پانسمان زخم در گروه اول (کنترل) شامل پانسمان ساده ، گروه دوم لایه آمنیون جفت، گروه سوم: پماد سیلور سولفادیازین و گروه چهارم: پماد سیلور سولفادیازین به همراه لایه آمنیون بود. در پایان روز 7، 14، 21 و 28 تحت بیهوشی عمومی، بیوپسی از بافت سوختگی انجام و مورد ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون آنوا تحلیل آماری و P کمتر از 0.05 حد معنی دار منظور شد.
تعداد لوکوسیت PMN در گرو ه های تحت درمان به طور معنی داری از گروه کنترل کمتربود (001/0>p) همچنین میزان تشکیل بافت گرانوله، سازمان یافتگی آن، تعداد فیبروبلاست ها و سرعت ترمیم زخم در این گروه ها از گروه کنترل بیشتر بود (001/0>p). تفاوت معنی داری درپارامترهای مورد سنجش، بین سه گروه مختلف درمان یافت نشد.
با توجه به اثرات بیولوژیک لایه آمنیون، استفاده از آن به عنوان یک روش پانسمان موثر در تسریع بهبود زخم سوختگی توصیه می شود.