تاثیر آموزش بهداشت دهان ودندان از طریق ایفای نقش بر رفتارهای بهداشتی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر همدان

بهداشت دهان و دندان در کودکان کم توان ذهنی دارای اهمیت بسیاری می باشد و یکی از روش های آموزشی که یادگیری در آن با دوام بیشتری است ایفای نقش می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش بهداشت دهان و دندان از طریق ایفای نقش بر رفتارهای بهداشتی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام پذیرفت.
در این مطالعه‏‏ ‏‏‏ی نیمه تجربی 34 دانش آموز پسر کم توان ذهنی مقطع متوسطه اول شهر همدان در سال تحصیلی 93-92 با روش نمونه گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه رعایت رفتارهای بهداشتی و شاخص بهداشت دهان و دندان در دو مرحله قبل و بعد از مداخله به صورت ایفای نقش انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون T-student و از نرم افزار آماری SPSS 18 استفاده شد.
رفتارهای بهداشتی دانش آموزان کم توان ذهنی قبل و بعد از مداخله از میانگین و انحراف معیار 76/12±65/55 به 24/12± 82/79 ارتقاء پیدا کرد و اختلاف معناداری قبل و بعد از مداخله مشاهده شد (001/0>P). در تمامی ابعاد پرسشنامه رفتارهای بهداشتی اختلاف معناداری قبل و بعد از اجرای روش ایفای نقش مشاهده شد (001/0>P). همچنین شاخص بهداشت دهانی در این دانش آموزان قبل و بعد از مدل ایفای نقش اختلاف معناداری را نشان داد (001/0>P).
نتایج نشان داد که مدل ایفای نقش توانسته است رفتارهای بهداشتی این دانش آموزان را ارتقاء دهد و همچنین میزان شاخص بهداشت دهانی ساده شده را نیز در آنها بهبود دهد. با توجه به اینکه این روش آسان و کم هزینه است می توان با استفاده از این روش آموزشی گام موثری در ارتقاء بهداشت جسمی این دانش آموزان برداشت.