اولویت سنجی روش های درون یابی فضایی در پهنه بندی مقاومت خاک(مطالعه موردی: شهرک پرواز)

مطالعات ژئوتکنیکی برای شناسایی خصوصیات فیزیکی خاک در طراحی سازه ها از اهمیت خاصی برخوردار است. حفر گمانه، نمونه برداری و انجام آزمایشات ژئوتکنیکی علاوه بر صرف هزینه و زمان گاهی منجر به تلفات و خسارات جبران ناپذیری مثل انفجار لوله های گاز، واژگونی ساختمان های مجاور و غیره می شود. در ساختمان های متعارف می توان با استفاده از روش های درون یابی فضایی بدون انجام آزمایشات لازم این مشکل را حل نمود. در مطالعه حاضر از روش های درون یابی کریجینگ، روش عکس فاصله وزنی، توابع پایه شعاعی، چند جمله ای جهانی و چند جمله ای محلی برای پهنه بندی مقاومت مجاز خاک شهرک پرواز استفاده شده است. داده های مورد استفاده مربوط به مقاومت مجاز خاک 51 حلقه چاه در شهرک پرواز شهر تبریز می باشد. نتایج اعتبارسنجی حاکی از آنست که از بین روش های درون یابی؛ روش کریجینگ معمولی با مدل کروی با بیشترین ضریب همبستگی و کمترین مربعات خطای نرمال شده (0/94R2=NASH=، 0.018NRMSE=) بعنوان بهترین روش در پهنه بندی مقاومت مجاز خاک می باشد.