فرهنگ جغرافیای تاریخی خلیج فارس با تکیه بر نزهه القلوب حمدالله مستوفی و جغرافیای حافظ ابرو

از جغرافی نگاران مسلمان آثار و متون بسیاری برای شناخت جغرافیای ایران و خلیج فارس بر جای مانده است. نگارش آثار جغرافیایی در بین مسلمانان که از قرن سوم و چهارم هجری شروع شده بود تا عصر مغولان و ایلخانان و تیموریان در قرون هفتم و هشتم ادامه یافت. از جمله این آثار می توان نزه هالقلوب اثر حمدالله مستوفی در عصر ایلخانان و جغرافیای حافظ ابرو در عصر تیموریان را نام برد که به نوبه خود در این آثار به جغرافیای تاریخی خلیج فارس اشاره شده است. نزه هالقلوب از جمله متون قرن هشتم هجری است که برای بررسی جغرافیایی بسیاری از مناطق جهان اسلام در آن عهد اهمیت اساسی دارد، وی خلیج فارس را با عنوان «بحر فارس» و یا تنها با لفظ دریا یا بحر یاد کرده است.از جمله متون مهم دیگری که برای شناخت موقعیت جغرافیای خلیج از اهمیت به سزایی برخودار است، کتاب؛ جغرافیای حافظ ابرو یکی از مشهورترین مورخان دوره ی تیموری است. این کتاب به نوبه ی خود به مانند نزهه القلوب سهم به سزایی در شناخت خلیج فارس را در اختیار خوانندگان قرار می دهد. پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای بوده و شناخت موقعیت خلیج فارس؛ سواحل، بنادر، جزایر، رودها و... را از دیدگاه حمدالله مستوفی و حافظ ابرو مورد بررسی قرار می دهد.