ارزیابی تاثیر کم آبیاری بر ویژگی های ریخت شناختی، عملکرد و اجزای عملکرد رقم های متفاوت گوجه فرنگی

یکی از راهکارها جهت حصول عملکرد مطلوب در شرایط کم آبیاری، انتخاب رقم مناسب با توجه به شرایط هر منطقه می باشد. براین اساس آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار در دشت مغان در سال های 1394 و 1395 بر روی گیاه گوجه فرنگی اجرا شد. تیمارها شامل آبیاری نرمال، قطع آبیاری در مرحله رشد رویشی، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله رشد میوه ها به عنوان کرت های اصلی و ارقام تجاری گوجه-فرنگی شامل سوپربیتا، 08 (واریته هیبرید پربازده، میوهایی با اندازه متوسط، بازارپسندی مطلوب و مقاومت بالا به شرایط انبارداری) و متین به عنوان کرت های فرعی بودند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها نشان دادند که قطع آبیاری در هر مرحله موجب کاهش رشد، عملکرد و اجزای آن به میزان 11 برابر در تمامی ارقام در مقایسه با تیمار آبیاری نرمال شد. بطوریکه بالاترین میزان عملکرد (46/69 تن در هکتار) و اجزای آن (تعداد میوه در هر بوته: 66/61، وزن متوسط میوه: 220 گرم، قطر میوه: 6/5 سانتی متر و بیوماس: 68/73 تن در هکتار) در تیمار آبیاری نرمال مربوط به رقم تجاری 08 و پایین ترین مقادیر آنها در زمان قطع آبیاری در مراحل گلدهی و رشد میوه ها مربوط به رقم متین می باشد. بنابراین بر اساس نتایج تحقیق حاضر در شرایط دشت مغان رقم 08 (با توجه به نتایج حاصل از صفات مربوط به عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورفولوژیک در هر دو شرایط آبیاری نرمال و قطع آبیاری) برترین رقم و رقم متین حساس ترین رقم به قطع آبیاری است.