ارزیابی تاثیر علف کش ها بر مدیریت علف های هرز و عملکرد دانه نژادگان های برنج در شرایط کشت مستقیم

به منظور ارزیابی ت ا ثیر علف کش ها بر مدیریت علف های هرز و عملکرد دانه ژنوتیپ های مختلف برنج، آزمایشی در سال زراعی 96-95 در م و سسه تحقیقات برنج کشور واقع در شهرستان رشت انجام گرفت. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل پنج سطح مدیریت علف هرز به صورت 1- مصرف متوالی پندیمتالین، بن سولفورون متیل، سای هالوفوپ بوتیل 2- مصرف متوالی پندیمتالین، بن سولفورون متیل، سای هالوفوپ بوتیل 3- مصرف متوالی پرتیلاکلر، بن سولفورون متیل، پروپانیل، 4- مصرف متوالی پرتیلاکلر، بن سولفورون متیل، پروپانیل به همراه 5- شاهد آلوده به علف هرز (بدون مصرف علف کش) تحت جامعه طبیعی علف های هرز و کرت های فرعی نیز شامل 10 ژنوتیپ برنج بودند. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ، مدیریت علف هرز و اثر متقابل آن ها بر تمامی صفات مورد ارزیابی شامل زیست توده علف های هرز، ارتفاع بوته، اجزای عملکرد و عملکرد دانه برنج معنی دار بود. ژنوتیپ های برنج واکنش های متفاوتی را از نظر صفات مورد بررسی در هر سطج مدیریت علف هرز نشان دادند که علت این امر به توانایی رقابتی متفاوت ارقام نسبت داده می شود. تمامی تیمارهای علف کشی سبب کاهش معنی دار زیست توده علف های هرز و افزایش عملکرد دانه در تمامی ژنوتیپ ها در مقایسه با شاهد آلوده به علف هرز شدند؛ با این وجود تیمار مصرف متوالی پرتیلاکلر، بن سولفورون متیل، پروپانیل با دارا بودن کمترین زیست توده علف های هرز و بالاترین کارآیی کنترل آن ها و همچنین بالاترین میزان عملکرد دانه در تمامی ژنوتیپ ها ، بهترین ترکیب علف کشی جهت کنترل مطلوب علف های هرز بوده و به نظر می رسد که بتواند جایگزین مناسبی برای وجین دستی به منظور کاهش هزینه های کارگری و اقتصادی تر نمودن تولید برنج باشد.