تاثیر آبسیزیک اسید بر محتوای کروسین و سافرانال و بیان ژن های کنترل کننده در کشت سوسپانسیونی زعفران (Crocus sativus L.)

زعفران (Crocus sativus L.) با طعم، عطر و رنگ خاص علاوه بر مصارف غذایی دارای خواص دارویی فراوانی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آبسیزیک اسید بر محتوای کروسین و سافرانال و بیان ژن های کنترل کننده ی آنها در کشت سوسپانسیونی زعفران بود. برای این منظور ریزنمونه های استریل تهیه شده از کورم های زعفران در محیط MS2/1 حاوی 1/0 میلی گرم در لیتر هورمون 2،4-Dو 5/0 میلی گرم در لیتر هورمون BAP کشت شدند. بعد از 14 روز کالوس ها روی ریزنمونه ها تشکیل شدند. کالوس ها پس از واکشت به تعداد حداقل چهار بار به محیط کشت مایع منتقل و در شرایط رشدی بهینه در کشت سوسپانسیونی با 5/0 و 5/1 میلی گرم در لیتر آبسیزیک اسید تیمار شدند. پس از 24 و 72 ساعت پس از اعمال تیمار نسبت به جمع آوری نمونه در سه تکرار اقدام شد. اندازه گیری متابولیت های ثانویه سافرانال و کروسین با استفاده از HPLC و بررسی بیان ژن های CsLYC، CsGT-2 و CsBCH از طریق Real time PCR انجام شد. نتایج نشان داد که پس از تیمار با 5/0 و 5/1 میلی گرم در لیتر آبسیزیک اسید و پس از 24 و 72 ساعت دو ژن CsLYC و CsGT-2 به طور چشمگیری افزایش بیان نشان دادند ولی تغییر معنی داری در بیان ژن CsBCH مشاهده نشد. همچنین مقادیر سافرانال و کروسین تحت تاثیر تیمار با آبسیزیک اسید در هر دو زمان نمونه برداری افزایش نشان داد به طوری که مقدار سافرانال و کروسین 72 ساعت پس از تیمار با 5/1 میلی گرم در لیتر آبسیزیک اسید دارای بالاترین مقدار بود.