تعیین سطح مناسب جایگزینی بقایای لوبیا با کاه گندم یا سیلاژ ذرت در جیره پرواری

آزمایش حاضر به منظور یافتن مقدار مناسب استفاده از بقایای لوبیا و یافتن جایگزین مناسب آنها در جیره بره های پرواری انجام شد. برای تعیین ارزش غذایی بقایای لوبیا، ترکیب شیمیایی آن اندازه گیری شد. سپس نه جیره آزمایشی تهیه شدند که در آن ها، مقادیر صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد بقایای لوبیا جایگزین کاه گندم یا سیلاژ ذرت شد. از روش تولید گاز و هضم دو مرحله ای برای تعیین قابلیت هضم و تخمیر این جیره ها استفاده شد. غلظت پروتئین و چربی بقایای لوبیا، کاه گندم و سیلاژ ذرت مورد استفاده در آزمایش حاضر به ترتیب برابر با 9/6 و 6/3، 4/7 و 0/9، 8/1 و 0/3 درصد بود. جایگزینی 75 و 100 درصد بقایای لوبیا با کاه گندم و تمام سطوح جایگزینی آن با سیلاژ ذرت منجر به افزایش معنی دار تولید گاز شد. نرخ تولید گاز در جایگزینی 75 و 100 درصد بقایای لوبیا با سیلاژ ذرت نسبت به شاهد و جیره هایی که 25 و 50 درصد بقایای لوبیا با کاه گندم جایگزین شده بود، افزایش نشان داد. بازده تولید توده زنده میکروبی در جیره ای که در آن 100 درصد کاه گندم با بقایای لوبیا جایگزین شده بود، بیشترین مقدار بود (65 درصد) و با جیره شاهد (50/60 درصد) اختلاف معنی داری داشت. جایگزینی بقایای لوبیا تاثیری بر قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی نداشت. بنابراین، سطوح 75 و 100 درصد بقایای لوبیا جایگزین با کاه گندم و یا 25 و 50 درصد به صورت جایگزین با سیلاژ ذرت بهترین نتیجه را نشان دادند و می توان برای استفاده در جیره های پرواری توصیه کرد.