بررسی اثر شرایط آب و هوایی بر ارزش تغذیه ای، فراسنجه های تولید گاز و مولفه های تجزیه پذیری یونجه کشت شده در دو منطقه کوهستانی و دشتی در مراحل مختلف رشد

تحقیق حاضر به منظور مقایسه ارزش تغذیه ای و فراسنجه های تخمیری و تجزیه پذیری یونجه مناطق کوهستانی و دشتی در مراحل مختلف رشد (قبل از گلدهی، گلدهی و پس از گلدهی) در چین دوم انجام شد. نمونه های یونجه ها به صورت تصادفی از یک گونه در چین دوم از دو منطقه کوهستانی (یونجه کوهستانی از مراتع برفچال واقع در مینودشت) و دشتی (یونجه دشتی اطراف شهرستان گنبد کاووس) جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. سپس نمونه ها به مدت 48 ساعت در دمای 65 درجه سانتی گراد خشک و با الک یک و دو میلی متری آسیاب شدند. نتایج نشان داد که یونجه دشتی در مقایسه با یونجه کوهستانی دارای چربی خام، ماده آلی و پروتئین خام پایین تری بود. مقدار و نرخ تولید گاز یونجه کوهستانی و دشتی در مراحل مختلف رشد نشان داد که هر دو یونجه (کوهستانی و دشتی) در مرحله قبل از گل دهی پتانسیل تولید گاز بالاتری داشتند (05/0P<). از نظر فراسنجه های تخمینی نیز بین هر دو یونجه در مراحل مختلف رشد اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0>P). از نظر فراسنجه های تجزیه پذیری، یونجه کوهستانی در مرحله گل دهی و نوع دشتی در مرحله پس از گل دهی به ترتیب دارای بالاترین و پایین ترین مقدار بخش سریع تجزیه ماده خشک بودند. بر اساس نتایج حاصل از ترکیب شیمیایی، یونجه کوهستانی در مقایسه با یونجه دشتی دارای پروتئین خام و چربی خام بالاتر و از خاکستر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی پایین تری برخوردار بود. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که شرایط آب و هوایی توانسته است ارزش تغذیه ای یونجه کوهستانی را به طور مثبت بهبود دهد.