نقش شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی در پیش بینی سازگاری دانش آموزان با مدرسه

سازگاری دانش آموزان با مدرسه یکی از ملزومات آموزش می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی در سازگاری دانش آموزان با مدرسه انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان مراغه که درسال تحصیلی 95-1394مشغول به تحصیل بودند تشکیل دادند. نمونه مورد مطالعه، 222 نفر از این دانش آموزان بود که به روش تصادفی خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه های شیوه های اقتدار والدینی، سبک های دلبستگی وسازگاری با مدرسه استفاده شد. داده های به دست آمده نیز با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که سازگاری دانش آموزان با مدرسه باسبک فرزندپروری مقتدر (33/0 r= ، 001/0 ≥p) و سبک دلبستگی ایمن(43/0 r= ، 001/0 ≥p) ارتباط مثبت ولی با دلبستگی ناایمن (32/0- r=، 001/0 ≥p) ارتباط منفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سبک فرزندپروری مقتدر و سبک دلبستگی ایمن به صورت مثبت و سبک دلبستگی ناایمن به صورت منفی قادر به پیش بینی سازگاری دانش آموزان با مدرسه می باشند. نتایج این مطالعه نشان دهنده الگوی انعکاسی کیفیت روابط والد - فرزندی در سایر روابط اجتماعی به ویژه در ارتباط با مدرسه است.