اتانازی: آری یا نه؟

یکی از مباحث نوین در عرصه اخلاق پزشکی، موضوع مرگ شیرین یا اتانازی و یا تسریع در مرگ بیماران محتضر و یا لاعلاج جهت راحت ساختن آن ها از دردها و رنج های طاقت فرسا از طریق اقدامات مرگ آور می باشد. مکاتب و ادیان مختلف، دیدگاه های متفاوتی نسبت به مرگ از روی ترحم داشته اند. با توجه به دیدگاه های نظری موافقان و مخالفان این پدیده، رویکرد حقوق کیفری در کشورهای مختلف با یکدیگر متفاوت و در برخی موارد متعارض بوده است. طرفداران اتانازی، با تاکید بر خصوصی بودن تصمیم گیری برای مردن و هدف خیرخواهانه از این اقدام، اتانازی را اخلاقی و جائز می شمارند و به همین علت، در قوانین برخی از کشورها، اتانازی مورد پذیرش قرار گرفته است. در مقابل، مخالفان اتانازی از یک سو، با تاکید بر این که مرگ خودخواسته با دستورات خداوند در منافات بوده و از سوی دیگر، معقدند که اتانازی حرمت حیات را در جامعه می شکند، با این امر مخالفت نموده اند. در این مقاله تلاش می شود تا به بررسی این موضوع در قوانین و رویه قضایی ایران و چند کشور موافق و مخالف اتانازی پرداخته شود.