رابطه یادگیری خودنظم ده و فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اشکذر

افزایش فرسودگی در فراگیران و مشکلات تحصیلی و سلامتی مرتبط با آن، فرسودگی تحصیلی را به موضوعی درخور پژوهش تبدیل کرده است. در همین راستا هدف از انجام این مطالعه توصیفی، بررسی رابطه میان یادگیری خودنظم ده و فرسودگی تحصیلی بود. روش پژوهش مطالعه حاضر از نوع همبستگی است و نمونه تحقیق 290 نفر از دانشجویان دوره های کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اشکذر را شامل می شود که با روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند. داده ها با پرسش نامه های راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پینتریچ و دی گروت (1990) و فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (2007) جمع آوری و با روش های آماری همبستگی ساده و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج مطالعه، توانایی خودکارآمدی در پیش بینی مولفه های بی علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصیلی به گونه ای منفی، توانایی عناصر ارزش گذاریدرونی و خودتنظیمی در پیش بینی هر سه مولفه فرسودگی تحصیلی به گونه ای منفی و توانایی اضطراب امتحان در پیش بینی مولفه های خستگی تحصیلی و بی علاقگی تحصیلی به گونه ای مثبت را نشان داد. این نتایج آموزش مهارت های خودنظم دهی را برای جلوگیری از رشد فرسودگی در دانشجویان پیشنهاد می کند.