باز تقریر تحدی به مثابه استدلالی عقلی به جای آزمونی تجربی (شبه شناسی در زمینه اعجاز قرآن)

فهم رایج از تحدی قرآن این است که این کتاب بساط آزمونی دائمی گسترده تا مخالفان را به مثل آوری برای قرآن وادارد و از راه مقایسه آنها با قرآن، حقانیت و الهی بودن قرآن آشکار شود. این تلقی بخصوص در دوران معاصر، اشکالات متعددی را بر قرآن سبب شده از جمله این که مخالفان به جای تلاش برای ابطال قرآن از طریق همانند سازی برای آن، دست در اموری کلی تر و عمیق تر انداخته اند.پژوهش حاضر با بازتقریر تحدی بمثابه مقدمه یک استدلال عقلی- و نه یک آزمون تجربی-، نشان می دهد غرض از تحدی این بوده است که با به اذعان آوری مخاطبان به عجز از مثل آوری برای قرآن و قرار دادن این اذعان در مقدمه یک استدلال، آشکارکند که این کتاب منشا غیر بشری دارد.آن گاه به عنوان شاهد این تحلیل، با مروری بر معارضه های نقل شده با تحدی، نشان می دهد که معاصران نزول قرآن هم رویکرد تجربه و آزمون را برای تحدی جدی نگرفتند.